mermaid [graphic]

Hallo mensen!
Ik had weer eens zin om een graphic te gaan maken en dat heb ik dus ook gedaan. Ik speelde laatst nog The Little Mermaid op mijn D.S en toen had ik dus zoiets gekregen en dat was een mini filmpje, met dat ze voeten had (Ariël) dus ik dacht, laat ik maar zo'n graphic maken. Met natuurlijk een verhaal♥

Hieronder zie je de graphic en dan daar weer onder zie je het verhaal. Ik wens je veel plezier met het lezen van het verhaaltje en als je een mening achter wilt laten over de graphic mag dat! :D

Het was stil op het strand voor het grote paleis van het koninklijk gezin. Eb en vloed waren bezig. En de prins, de zoon van het koninklijk gezin liep eenzaam op het strand en schopte steeds tegen het steentje aan de voor zich uit stond. Tot dat het water vloed werd en er een lichaam van een meisje tevoorschijn kwam. De prins schrok en keek met open mond naar het lichaam. Was ze dood? Of leefde ze nog? De jongen bukte en schoof het haar weg van het gezicht, de ogen waren gesloten maar ze ademde nog. De prins klapte in zijn handen. 'Word dan wakker.' Langzaam opende de ogen zich. Het waren blauwe ogen en golfde net als de zee mee. 'Oh gelukkig, je bent wakker. Wie ben jij? En wat deed je zo in het water?' vroeg de prins en pakte een handdoek en gaf het aan het meisje. 'Trek dit eerst maar aan.' zei hij. Het meisje bloosde en wikkelde de handdoek om haar benen heen.

'Nou. Wie ben jij?' vroeg de prins een paar tellen later. Het meisje keek naar het water en wees naar de zee. 'Huis.' zei ze zuchtend. 'Wat?' vroeg de prins met een vragend gezicht. Het meisje keek de prins aan en glimlachte. 'Ik heb benen! Ik kan lopen.' zei het meisje trots en probeerde op te staan. 'Uh, waar heb je het over?' vroeg de prins verbaasd. Nadat het meisje recht opstond viel ze weer neer. De prins ging bij haar zitten en tilde haar op. 'Gaat het wel?' vroeg hij. Het meisje schrok en sprong uit zijn armen. 'Laat me met rust. Ik wil naar huis.' zei ze en liep naar het water toe. De prins wees naar zijn paleis en het meisje keek ondertussen naar de prins met een ongeduldig gezicht. 'De huizen zijn aan die kant.' zei de prins terwijl hij naar zijn paleis wees. Het meisje schudde haar hoofd. 'Ik woon niet aan die kant, ik woon in de zee.' De prins schrok en keek verbaasd naar het meisje. 'Maar je bent een mens, je kunt niet zó lang onder water blijven. En je bent al helemaal geen vis. Je hebt benen!' antwoordde de prins. Het meisje keek naar haar benen. 'Ik ben een zeemeermin.' Nadat het meisje dat zei ging iets dicht bij de prins. 'Serieus?' vroeg hij ongeloofwaardig. Het meisje knikte. 'Maar iemand deed een spreuk over me en toen kreeg ik... Benen.' zei ze en liep naar het water toe.

'Ho, wacht. Door wie?' zei de prins. Het meisje zuchtte. 'Bij welke kapitein hoor jij niet wel?' vroeg ze bot. De prins lachte. 'Ik werk niet voor een kapitein. Ik ben een prins.' zei hij. Het meisje grijnsde. 'Oh ja? Dan ken ik jou anders niet. Want ik ben een prinses en ik ken alle prinsen. Behalve van deze rare bovenwereld.' zei het meisje met een zachte toon. 'Je kent dus alleen mensen in de zee?' vroeg de prins. Het meisje knikte. 'Ja.' zei ze en keek in de hals van de prins. Er hing een ketting aan zijn nek heen met een schelp. Een gouden schelp wat zachtjes een prachtig gezang maakte. 'Dat is... Mijn ketting...' zei het meisje en trok aan de ketting. Zo hard dat ie los ging en op het zand neerviel. De gouden schelp knakte open en er kwam een geel gouden rook uit die rechtstreeks afging naar de stembanden van het meisje. 'Wat gebeurt er allemaal?' vroeg de prins verbaasd. Het meisje antwoordde niet en vloog langzaam de lucht in, ze transformeerde! De prins begreep er niks van en wreef in z'n ogen. Misschien was het wel een droom! Het meisje viel bliksemsnel neer en een lading zand vloog voorbij.

De prins opende weer zijn ogen nadat alle zand was verdwenen. Hij zag het zelfde meisje, alleen dan met geen benen. 'Oh nee...' zei hij geschrokken rende naar het meisje toe. Hij legde zijn hand onder haar hoofd en zuchtte. 'Gaat het?' vroeg hij. Geen antwoord. De prins keek naar haar lichaam, alles zag er doodnormaal uit maar tot het begin van haar benen, in plaats van benen had ze een glanzende vin. Langzaam ging haar mond open en er kwam een prachtig geneurie uit. De prins zuchtte en wachtte tot dat haar ogen opende. 'Word wakker.' zei hij. Zolang tot dat het meisje haar ogen opende. En dat gebeurde. Langzaam gingen de ogen open en hij zag weer haar zee blauwe ogen.

'Je bent bij me...' zei het meisje zachtjes. De prins glimlachte. 'Ik kon je toch niet zo achterlaten?' zei hij. Het meisje schudde haar hoofd. 'Nee, dat kon je zeker niet.' zei ze en sloot langzaam weer haar ogen. 'Nee, nee. Blijf wakker. Ik haal wel hulp.' zei de prins haastig. 'Nee, laat mij maar. Ik hoor in het water te zijn... Maar daar is het nu al te laat voor.' fluisterde ze. De prins lachte. 'Ja hoor, maak geen grapjes met me.' zei hij. Het meisje opende haar ogen wijd open en keek de prins aan. Langzaam keek ze weer normaal naar de prins. Ze bloosde. De prins legde het meisje op zijn schoot. 'Gaat het?' vroeg hij. Het meisje knikte kort en keek naar de prins met haar glanzende ogen. 'Ik...' zei ze. Maar ze kon haar zin niet afmaken. Langzaam kwamen hun lippen bij elkaar tot dat ze op elkaar waren, het voelde alsof er vuurwerk afging. Waren ze nou verliefd?